.png)
„Związek symbolizuje obcowanie i wzajemną bliskość. Związek to praca zespołowa, współpraca i partnerstwo a także szczerość i uczciwość. Więzi są czymś radosnym i służą jednoczeniu się. Człowiek potrzebuje związków z ludźmi i otaczającym go światem. Nie należy izolować się od bliskich kontaktów z innymi ludźmi. Jednak, aby móc się związać trzeba zwalczać swoje nadmierne poczucie własnej ważności. Ono nie pozwala zbliżyć się do innych ludzi na tyle, aby nawiązać bliski kontakt. Najpierw trzeba spełniać życzenia innych, aby później nasze życzenia były spełniane” cyt. I Cing Księga Przemian
Tak jak harmonijnie istnieją i współtworzą - Niebo i Ziemia, tak my ludzie powinniśmy trwać w harmonijnych twórczych związkach. Podstawą filozofii wschodu, która dała podwaliny pod sztukę feng-shui jest obserwacja Natury i stosowanie się przez ludzi do jej praw, które od miliardów lat pozwalają istnieć w pełnej harmonii Niebu i Ziemi. Od Matki Natury powinniśmy się uczyć a także naśladować jej mądre decyzje oraz przenosić je do naszego życia a w tym do relacji, jakie budujemy z innymi ludźmi, również tych najważniejszych – partnerskich.
Feng-shui dba o to, aby energia płynęła harmonijnie i dotyczy nie tylko przestrzeni, która nas otacza, ale również niewidzialnych jak wiatr i nieuchwytnych jak woda energii, którymi obdarzają się ludzie. Te energie to emocje, zarówno te piękne i twórcze jak energia chi jak i te negatywne, destrukcyjne jak energia sha.
Los człowieka a w tym jego związki z innymi ludźmi determinuje wiele czynników. W tradycji chińskiej los człowieka jest wypadkową trzech naturalnych sił San Chai, trzech rodzajów szczęścia.
Szczęście Niebiańskie – Tien Chai i Chi Nieba. Ogromne ilości tej znanej i tej jeszcze nieodkrytej energii kosmicznej spływają na Ziemię i wchodzą w interakcję z energią Ziemi, jej magnetyzmem. Jest teoria, która mówi, że energia Nieba związana jest z czasem, a energia Ziemi z przestrzenią. Wszystko dzieje się w określonym czasie i miejscu. Kiedy człowiek się rodzi to jego los zdeterminowany jest przez energię Nieba, czyli czas i Ziemi, czyli miejsca narodzin. Tak powstaje nasz los – Szczęście Niebiańskie. Są to nasze predyspozycje, talenty, charakter, sposób, w jaki wchodzimy w relacje z innymi ludźmi. Na ten aspekt naszego życia nie mamy wpływu.
Szczęście Ziemskie – Ti Chai i Chi Ziemi. Szczęście Ziemski wynika z geofizyki, topografii, geografii, oceanografii. Ziemia obraca się dookoła własnej osi i dookoła Słońca. Ten ruch determinuje klimat, ukształtowanie środowiska, roślinność, czyli wszystko to, co stworzyła Natura. Mamy również architekturę i urbanistykę. Jednym słowem cywilizację, którą stworzył człowiek. Ta aranżacja przestrzeni dookoła człowieka ma swoje, feng-shui, dobre lub złe, ale zawsze stworzone przez człowieka, będące lub nie w harmonii z Naturą, z TAO. Na ten aspekt życia mamy ograniczony wpływ, ponieważ czasami możemy a czasami nie - zmienić miejsce zamieszkania, czyli dzielnicę, miasto, kraj a nawet kontynent.
Szczęścia Człowieka - Ren Chai i Chi Człowieka. Tu mamy do czynienia z wyborami ludzi, ich umiejętnościami wykorzystania tego, co daje nam Szczęście Niebiańskie i Szczęście Ziemskie. Wytwory pracy głowy i rąk ludzi oraz skutki tej pracy i podjętych decyzji to dobre lub złe feng-shui naszego otoczenia. Decyzję o tym gdzie i z kim chcemy żyć, oraz co w życiu chcemy robić podejmujemy samodzielnie. Możemy świadomie wpływać na te decyzje i wybory. O Szczęście Ludzkie możemy zadbać przez edukację, pracę, wytrwałość, dbanie o zdrowie i o właściwe relacje międzyludzkie a także dbając o własne, właściwe feng-shui.
Każdy człowiek musi podjąć kilka naprawdę ważnych i przełomowych decyzji w swoim życiu. Taką decyzją jest na pewno połączenie naszego losu z losem innego człowieka. Skutki tej decyzji zmieniają nasze życie radykalnie i dają zarówno szczęście, zadowolenie, uczucie spełnienia, nadają sens naszemu życiu i napełniają nadzieją na szczęśliwe lata, ale również czasami rodzą ból, rozczarowanie, zmęczenie, poczucie niespełnienia a wręcz ograniczenie własnego rozwoju. Trudno wyrokować, z jakiego powodu wielka miłość i namiętność zamieniają się czasami w wielką nienawiść i wzajemną niechęć a wręcz walkę.
Teoria jin/jang w odniesieniu do osobowości ludzi może pomóc w zrozumieniu relacji międzyludzkich i wyjaśnić sprzeczności, jakie powstają z połączenia osoby ze skrajnego jin z osobą ze skrajnym jang lub dwóch osób o bardzo silnym jin albo bardzo silnym jang. Takie związki narażone są na nieustanną walkę albo na totalny brak wzajemnego zrozumienia.
Typy ludzi jin i jang
Człowiek jin jest raczej wątły. Ze sportów woli te spokojniejsze typu szachy, golf, piesze wycieczki ewentualnie żeglarstwo. Preferuje ciszę i spokój, spokojną muzykę i raczej koncert niż dyskotekę. Nie pochłania go praca i kontakty towarzyskie. Wyznaje zasadę, że ‘milczenie jest złotem’. Woli słuchać niż mówić, unika kłopotów i nie podejmuje niepotrzebnie aktywności. Jest nadmiernie ostrożny, systematyczny i konserwatywny. Nie pociągają go sensacje, nowinki i skandale. Jest wydajny w pracy i sumienny. Jest również cierpliwy i samo kontrolujący, mówi powoli ważąc słowa. Woli jesień i zimę, często wietrzy pomieszczenia i śpi przy otwartym oknie. Dba o siebie, je regularnie posiłki, dba o zdrowie. Jest zamknięty w sobie. Skrajne jin może doprowadzić do depresji, niechęci do kontaktów międzyludzkich, zobojętnienia, braku jakiejkolwiek aktywności. Oczywiście zwykle człowiek nie jest skrajnie jin. I na całe szczęście. Osoba z dominującym jin jest dla innych ludzi oazą spokoju i daje duże poczucie bezpieczeństwa, tym bardziej, że jej aktywność jang może pobudzić chęć opiekowania się innymi ludźmi i niesienia im pomocy. Jest jak dom rodzinny dający schronienie i otaczający błogim spokojem.
Człowiek jang jest muskularny, sprężysty. Potrzebuje nieustającego ruchu i nie potrafi długo odpoczywać. Praca i działanie to jego żywioł. Często bierze na siebie zbyt wiele obowiązków. Potrafi na raz czytać kilka książek. Uprawia ryzykowne sporty lub te wymagające dużego wysiłku fizycznego albo przemieszczania się. Stymuluje swoja aktywnością i entuzjazmem innych ludzi, lubi towarzystwo, głośną dynamiczną muzykę. Rutynowe czynności szybko go nudzą, działa impulsywnie i często nie kończy jednego by zacząć już drugie. Cechuje go nowatorstwo a czasem ekstrawagancja. Nie oszczędza się ani w pracy ani w innych działaniach tak jakby ciągle bił rekordy. Zwykle szybko mówi i zjada końcówki słów. Nie potrafi odpoczywać. Preferuje wiosnę i lato. Nadmiar jang może prowadzić do nadpobudliwości, wybuchów złości czy nawet agresji. Silna potrzeba aktywności na najwyższych obrotach może zachęcać do zażywania używek i tym samym szkodzenia swojemu zdrowiu. Nie ważne, jaka cenę trzeba będzie zapłacić ważne, że można korzystać z życia. Skrajne jang na pewno bardzo szkodzi zdrowiu. Człowiek z dominującym ( a nie skrajnym) jang jest duszą towarzystwa. Jego obecność nie może być niezauważona i na pewno potrafi rozweselać, pokazywać przyjemne strony życia i można na niego liczyć w sytuacjach wymagających szybkiego zdecydowanego działania. Sprawdzi się tez w pracy twórczej, pełnej wyzwań, odkrywczej lub nowatorskiej. Bez tych ludzi świat nie mógłby się rozwijać.
Oczywiście człowiek jest mieszanką cech jin i jang. Zwykle jednak jeden element dominuje bardziej. Mamy też okresy w naszym życiu, kiedy zauważamy (niezależnie od tego, jakim typem jesteśmy), dominację jednego z elementów. I tak noworodek prowadzi życie jin, młodość jest bardziej jang wiek dojrzały powinien być mieszanką jin i jang a nasz schyłek życia jest bardziej jin. Zaczynamy od jin i na jin kończymy. Teoria mówi, że częściej osobowość jin spotykamy wśród kobiet a jang wśród mężczyzn. Szczególnie widoczne jest to w okresie naszej młodości. Odnoszę jednak wrażenie, że XX i XXI wiek coraz częściej zaprzeczają tej teorii – niestety.
Jeśli z jakiegoś tajemniczego powodu dwoje ludzi o skrajnie różnych temperamentach zwiążą na stałe swoje losy, to trzeba będzie sporej dawki tolerancji i miłości oraz wzajemnego zrozumienia i akceptacji, aby taki związek przetrwał szczęśliwie latami. Na szczęście skrajne jin i skrajne jang mają małe szanse, aby się spotkać. Zapewne wtedy, kiedy jest czas na to, by zawierać znajomości i związki skrajne jang biega po klubach i dyskotekach, działa w różnych organizacjach, wyjeżdża na eskapady i uprawia niebezpieczne sporty. Natomiast skrajne jin czyta książki, prowadzi badania naukowe, chodzi do spokojnej pracy i wyjeżdża na krajoznawcze wycieczki a ze sportów być może ćwiczy jogę albo gra w brydża. Jeśli jednak jakimś cudem spotkają się i z jakiegoś powodu postanowią być razem, to mamy do czynienia z konfliktem potrzeb, który może zagrażać takiemu związkowi. Czy związek taki przetrwa czy też nie, zależeć będzie od nich samych oraz od pozostałych aspektów, które zawarte są w Ti Chai i Tien Chai.